Rom. Venus; Gr. godin van de vruchtbaarheid, later ook van de liefde; geboren uit het schuim van de zee (A. anadyomene = oprijzend); sinds de 5e eeuw v.C. vergezeld van haar zoon Eros (Amor, Cupido); ook in nauwe betrekking tot Ares (Mars).
Bekende voorstellingen zijn de A. van Knidos van Praxiteles* en de A. van het eiland Melos (Venus van Milo), Parijs, ca. 150 v.C.; daarnaast talrijke Rom. kopieën.