Algemeen Nederlands Woordenboek

Algemeen Nederlands Woordenboek (2009-heden)

Gepubliceerd op 30-05-2017

tenorsaxofoon

betekenis & definitie

saxofoon met tenorstem.

saxofoon met een laag toonbereik, tussen de baritonsaxofoon en de altsaxofoon in.

Voorbeelden:
De man bespeelde niet alleen de tenorsaxofoon en fluit, maar allerlei bizarre blaasinstrumenten, soms drie tegelijk.
De Standaard, 1997

De meerstemmige coupletten van Ave maris stella zet hij door zijn notenkeus zes eeuwen vooruit, in Virgo flagellatur speelt hij een stevige cadens op tenorsaxofoon.
NRC, 1995

Saxofoon komt van het Grieks en betekent: 'de stem van Sax'. Er bestaan verschillende types: * de sopraansaxofoon staat in Bes (do klinkt sib); * de altsaxofoon staat in Es (do klinkt mib); * de tenorsaxofoon staat in Bes (do klinkt sib); * de baritonsaxofoon staat in Es (do klinkt mib); * de bassaxofoon staat in bes (do klinkt sib); Zeer zelden wordt ook op de sopraninosaxofoon gespeeld (in Es) en op een contrabassaxofoon (in Es), maar de meest voorkomende combinatie is het saxofoonkwartet, dat bestaat uit: sopraan, alt, tenor en bariton.
http://users.pandora.be/dirk.viaene/muziek1.htm, 2002

< >