het jongvolwassen zijn.
het jongvolwassen zijn; levensfase waarin iemand de leeftijd heeft van 18 tot circa 25 jaar.
De aangehouden leeftijdgrens varieert; ook de levensfase tot 30 of zelfs 35 jaar wordt wel jongvolwassenheid genoemd.
Voorbeelden:
De jongvolwassenheid is een kwetsbare en onzekere periode waarbij jongeren tegen verschillende veranderingen, drempels in de hulpverlening en obstakels oplopen. Tevens is het een periode met een verhoogd risico op het gebruik van middelen, het stellen van risicovolgedrag, psychische problemen en sociale uitsluiting.
https://www.scriptiebank.be/scriptie/2017/jongvolwassenen-binnen-de-centra-voor-geestelijke-gezondheidszorg-een-vergeten-groep, 2017
Als jongvolwassene ben je geen adolescent meer, omdat je al juridisch meerderjarig bent. Maar je bent ook nog niet volwassen. Je bent namelijk nog afhankelijk van anderen in financieel, sociaal en emotioneel opzicht. Je bevindt je in een tussenfase tussen de adolescentieperiode en de volwassenheid. Deze periode wordt ook wel de periode van uitgestelde volwassenheid of jongvolwassenheid genoemd.
https://www.scriptiebank.be/scriptie/2017/jongvolwassenen-binnen-de-centra-voor-geestelijke-gezondheidszorg-een-vergeten-groep, 2017
De leeftijd tussen de 18 en 25 jaar, de jongvolwassenheid, is een turbulente levensfase waarin jongeren met tal van nieuwe dingen te maken krijgen. Studenten maken zich los van het gezin van herkomst en vinden hun eigen weg. Vragen als wie ben ik? en wat kan ik? spelen een grote rol.
https://www.trouw.nl/nieuws/studenten-massaal-opgebrand-dat-valt-reuze-mee~bc2820e1/, 17 april 2018
Een schrijver in spe met vooralsnog vage literaire ambities, die er uiteindelijk voor kiest zijn talent 'in stilte te laten rijpen' en na zijn 40ste te debuteren, zo iemand begint al met ons – lezers, onderzoekers – zijn stap-voor-stapontwikkeling te onthouden. Kortom: pleidooi voor het oeuvre dat, globaal, het leven van de schrijver weerspiegelt (van jongvolwassenheid via de rijpe jaren van het schrijven tot aan het eind van zijn krachten).
A.F.Th. van der Heijden, Engelenplaque, 1973-2003
