meesterstuk van François Briot uit de jaren 1585-1590. in de vorm van een tinnen lampetschotei. De reliëfdecoratie bestaat uit een allegorische voorstelling van de Matigheid (temperantia) en de Liefde, de randversiering uit de vier elementen en de zeven vrije kunsten, waaromheen grotesken in maniëristische stijl.
Op de onderzijde van de schotel een medaillon met een portret van Briot en randschrift: Franciscus Briot sculpebat. Kopieën ervan werden in de loop van de 17de eeuw in geheel Europa gemaakt, o.a. door Kaspar Enderlein.
