(Eng.), een variëteit van hard aardewerk, dat het steengoed (stoneware) zeer nabijkomt. Het bestaat uit gemalen ijzersteenslakken, kwarts, Cormvailse steen, veldspaat en kobalt.
Het is zwaar, zeer hard en sterk. Vooral in Stoke-on-Trent, na 1805 o.l.v. Spode en in Hanley, o.l.v. Meigh, tot grote bloei gekomen. In 1813 patenteerde Miles Mason zijn ironstone china. Het was zeer geschikt voor beschildering, zowel onder als boven het glazuur, zoals de vele 19de-eeuwse stukken aantonen.
