(Fr.), slingeruurwerk met stilstaande wijzer en ronddraaiende eijferring. Deze constructie werd al in de late I6de-eeuwse uurwerken toegepast bij al of niet met automatische figuren versierde tafelklokken, bolvormige hangende klokken enz.
In de laatste helft van de 18de eeuw werd weer vaak van de constructie gebruik gemaakt om allerlei fantasievormen op het gebied van pendules ie verwezenlijken. De bekendste vorm is de temple d'amour. Vaak is de draaiende cijferring ook te baat genomen bij pendules vermomd als urnen, waarbij de cijferringen langs de bovenrand van de urn lopen, of als globes. Soms zijn dergelijke pendules zodanig omgeven door allegorische of mythologische gestalten dal men moeite heeft om het geheel als klok te herkennen, ten nog niet zo ver verwaterde vorm is een pendule in urnvorm die wordt opgeheven door de drie gratiën.
