of tapisseries à fond de fleurettes (Fr.), wandtapijten met een gestrooid patroon van naar de natuur getekende bloeiende planten, in gelijk blijvende grootte zich verspreidend van onder naar boven tegen een effen achtergrond. Meestal is de achtergrond donkerblauw, een enkele maal rood.
De tekening vormt op zich zelf weer de achtergrond van hoofse of pastorale taferelen of van scènes uit het houthakkersbedrijf. De mille-fleurs-tapijten zijn ontstaan in het laatste kwart van de 15de eeuw en worden gelokaliseerd in de streek van de Loire. Na 1530-1540 worden grote planten op en over elkaar getekend, de bloemen verminderen ten gunste van de bladeren, en maken in de tweede helft van de 16de eeuw plaats voor de klein- en grootbladige verdures en uiteindelijk voor de bosgezichten met grote dieptewerking. de schoonste mille-fleurs-tapijten zijn de series La dame à la licorne (Musée Cluny, Parijs) en de Jacht op de eenhoorn (The Cloisters, New York).