(1769-1831), bekend collectioneur, romancier, architect en publicist van grote eruditie uit het Amsterdamse bankiersgeslacht Hope. Amsterdammer van geboorte, week hij uit naar Engeland bij de bezetting van Nederland door de Fransen in 1795.
Hij bereisde Griekenland, Turkije, Spanje en de landen van het Midden-Oosten om de diverse bouwstijlen van nabij te bestuderen. Ook de interieurdecoratie had zijn grote belangstelling. Zijn boek Household Furniture and Interior Decoration (1807), betekende een krachtige stimulans voor de in Engeland reeds groeiende smaak voor de style grec en de toepassing van Oud-Egyptische motieven in de decoratie van de Regency-meubelkunst. Dit Egyptische accent heeft achteraf ten onrechte tot de conclusie geleid dat er sprake zou zijn van verwantschap met het Franse empire. Voor de moderne term English Empire bestaat daarom geen enkele grond, te meer omdat in de periode tussen 1793 en 1815 Engeland en Frankrijk vrijwel onafgebroken in staat van oorlog met elkaar verkeerden. Hopes reputatie als ‘the gentleman of the sphinxes' was reeds lang gevestigd toen hij tot ieders verrassing de schrijver bleek van een anoniem gepubliceerde roman Anastasius (1819). een boek van ongewone kwaliteiten, dat tevoren door velen voor een werk van Lord Byron werd gehouden, die toch al geen groot vriend van Hope was. De deining die een en ander ten gevolge had bezorgde Thomas Hope voorgoed de bijnaam ‘Anastasius' Hope.
