(Du., v. Holzstock, blok voor houtsnede of houtgravure), een techniek voor versiering van tin die enigszins doet denken aan met de guts in hout gestoken en uitgegronde figuren.
De techniek berust op een gietprocédé waarbij gebruik wordt gemaakt van mallen uit steen, messing, koper of ijzer, met in vlakreliëf ingeëtste contouren. De techniek werd ontwikkeld door de Neurenberger tinnegieter Nikolaus Horchhaimcr, en werd in Neurenberg toegepast sedert ca.1560.
