het insnijden van reeksen van ononderbroken lijnen in een glad-metalen ondergrond volgens een bepaalde systematiek, bij wijze van versiering. De lijnen kunnen elkaar rakende cirkels, ovalen of golvende lijnen beschrijven, uit combinaties van rechten en krommen bestaan, evenwijdig lopen of elkander snijden.
De techniek werd in de 18de eeuw toegepast als versiering van juwelierswerk (bijv. snuifdozen, en dan dikwijls glad afgedekt met een laagje transparant email) en op klokken en horlogekasten. De uitvinding van de guillocheerbank verschafte een sneller en vooral nauwkeuriger hulpmiddel om voorwerpen van guillochis te voorzien. De techniek werd in de 19de eeuw voor massafabricage geschikt gemaakt door op de guilllocheerbank gesneden matrijzen te gebruiken die men in het te versieren materiaal perste.
