(Chin.), hond van Boeddha, mythisch dier in de vorm van een soort leeuw met gekrulde manen en een pluimstaart. De ingang van boeddhistische tempels is vaak versierd met twee fo-honden, de ene met zijn poot rustend op een bol het boeddhistische juweel vertegenwoordigend de andere spelend met zijn jong.
Deze laatste voorstelling houdt verband met de legende, dat de teef haar jongen vanaf een rots in het water werpt, en degene die niet boven kunnen komen in de steek laat. De fo-hond wordt in de Chinese kunst vaak met de pioenroos verbonden.
