(v. Fr. coulisse — schuif, sponning), tafel met in tweeën gedeeld, in het midden openend schuifblad waartussen de onder dit blad geborgen reservebladen kunnen worden gelegd.
De lopers van beide schuivende delen grijpen met een sponning om een leidstuk aan een over de lengte van de hete tafel reikende vaste loper, zodat bij het uitschuiven het verband blijft bestaan (vandaar de naam), in tegenstelling met de trektafel. Het principe stamt uit de 18de eeuw en wordt nog steeds toegepast.
