Een douairière is een weduwe van adellijke afkomst die het vruchtgebruik heeft van een deel van de eigendommen van haar overleden echtgenoot. Het begrip komt uit het Frans en werd traditioneel gebruikt in Europese adel en aristocratie. De term verwijst specifiek naar het recht van een weduwe om gedurende haar leven inkomsten te ontvangen uit het bezit van haar man, meestal om in haar onderhoud te voorzien.
In de middeleeuwen en latere perioden was dit een belangrijk juridisch en sociaal concept, omdat het weduwen een zekere mate van financiële zekerheid gaf. Het vruchtgebruik kon bestaan uit landgoederen, kastelen, en andere vormen van onroerend goed, evenals titels en privileges die verbonden waren aan de eigendommen.
Een douairière speelde vaak een significante rol in de familie- en sociale structuur van de adel, soms zelfs betrokken bij het beheer van de eigendommen of het opvoeden van kleinkinderen. Bekende historische voorbeelden van douairières zijn de Queens Dowager van Engeland, zoals Catherine Parr, de weduwe van koning Hendrik VIII.
