François (Frans) Coenen (15 maart 1866 - † 15 september 1936) was een Nederlandse schrijver, criticus en vertaler. Hij was een belangrijk figuur in de Nederlandse literaire wereld aan het begin van de 20e eeuw.
Coenen was mede-oprichter en redacteur van het literaire tijdschrift "De Nieuwe Gids," dat een invloedrijke rol speelde in de Nederlandse literatuur tussen 1885 en 1943. Hij maakte deel uit van de zogenaamde "Tachtigers," een literaire beweging die streefde naar vernieuwing en individualisme in de Nederlandse literatuur.
Als schrijver staat Coenen vooral bekend om zijn realistische proza, waarin hij vaak alledaagse gebeurtenissen en menselijke emoties beschreef. Hij schreef romans, novellen en korte verhalen. Zijn werk wordt geprezen om de subtiele karaktertekening en het psychologisch inzicht.
Enkele bekende werken van Frans Coenen zijn:
* Burgermenschen (1897) - een roman die het leven van de burgerij in Amsterdam aan het einde van de 19e eeuw beschrijft.
* Studies (1904) - een bundel met literaire kritieken en beschouwingen.
* Proza (1918) - een verzameling van zijn korte verhalen en novellen.
