(lett. van kleine dieren houdend) noemt men die bloemplanten, waarbij de bestuiving tot stand komt door kleine, vliegende dieren, die de bloemen bezoeken om er honig of stuifmeel te halen. In verreweg de meeste gevallen zijn dit insecten en dan gewoonlijk zeer speciale.
Blijkbaar zijn tijdens de evolutie plant en dier op elkaar afgestemd. Zo hebben aasbloemen, die bezocht worden door aasvliegen en aaskevers, naar aas stinkende bloemen. Bloemen bezocht door vliegen zijn tamelijk klein, wit of onopvallend van kleur met zurig geurende honing. Bijenbloemen zijn groter, opvallender van kleur, met aangenaam geurende honing, die vrij diep (bijen hebben lange, zuigende monddelen) in de bloem verborgen is. Vlinders met hun lange roltong zijn bestuivers van bloemen met lange, nauwe kroonbuizen. Nachtuilen hebben de langste roltong en bezoeken tot 20 cm lange buisbloemen, die wit en sterk geurend zijn.
In de tropen kennen we vogelbloemen met felle sterk contrasterende tinten en grote hoeveelheden dun vloeibare honing, die bestoven worden door kolibri’s en honingzuigers. Ook vindt men daar vleermuizenbloemen. Deze staan of hangen aan lange stelen, zodat ze buiten de bladmassa van de kroon uitsteken. Ze scheiden zurig riekende honing af. De vleermuizen nemen deze op met hun lange tong, welke bezet is met schubben.