Bij onze huisdieren zijn 3 v. aanwezig, nl. waterblaas of allantois, voet- of potenblaas of amnion en vaatvlies of chorion.
De voetblaas omgeeft de vrucht en is gevuld met amnionvocht, een tamelijk visceuze, enigszins barnsteenkleurige vloeistof, die hetzelfde s.g. heeft als de vrucht, zodat deze tijdens de ontwikkeling in de baarmoeder zweeft. Dit zweven is nodig, met het oog op een in alle richtingen ongestoorde ontwikkeling. Tijdens de geboorte doet het amnion dienst bij het geleidelijk oprekken van het weke gedeelte van de geboortegang. Om het amnion bevindt zich de waterblaas, die tijdens de draagtijd dienst doet als urine-reservoir van de vrucht. De urine van de vrucht, die normaal in de nieren wordt gevormd, komt via de pisblaas van de vrucht door een buis via de navel in de waterblaas terecht. De inhoud van de waterblaas neemt tijdens de draagtijd geleidelijk toe. Ook de waterblaas, die bij de geboorte het eerst naar buiten wordt gedrukt, doet dienst bij het oprekken van het weke gedeelte van de geboorteweg.
Het vaatvlies ten slotte is het buitenste v. dat tegen de baarmoederwand aan is gelegen en dat aan de buitenkant vlokken draagt. Deze vlokken hebben ai naar de diersoort een verschillende verspreiding. Bij paarden liggen ze diffuus over de gehele oppervlakte, bij varkens over vrijwel de gehele oppervlakte, bij herkauwers zijn ze tot in rijen liggende groepjes (z.g. cotyledonen), vaak druiven genoemd, verenigd (z. Embryologie).