is het in stand houden van soort, ras, variëteit of kloon, door het vormen van nakomelingen langs ongeslachtelijke weg. Er is daarbij dus geen sprake van sexe of van vrucht- of zaadvorming, terwijl de erfelijke eigenschappen niet gewijzigd worden en het aantal chromosomen gelijk blijft (geen generatiewisseling).
In de meeste gevallen gebruikt men v. v. voor het verkrijgen van meer individuen van een gewenst ras, soort, enz. en spreekt men van vegetatieve vermeerdering of ook van vegetatieve vermenigvuldiging. Vormen van v.v. zijn o.a. stekken, enten, scheuren en afleggen. Dit laatste kan op verschillende wijzen geschieden, maar is steeds gericht op de vorming van wortels aan het afgelegde plantendeel door dit met de grond in aanraking te brengen, b.v. door de grond op te hogen rondom stam of stengel, zodat zijscheuten wortels gaan vormen. Wordt een tak of stengel met een bocht in de grond gebracht, dan spreekt men van beugel-aflegging. Bij Chinese aflegging buigt men de tak op verschillende plaatsen en overdekt de naar beneden gerichte bochten met grond. De bewortelde gedeelten worden later afgesneden en afzonderlijk uitgeplant.