De tiend is het evenredige (veelal 1/10) gedeelte der agrarische producten, naar oudtestamentisch voorschrift reeds sedert de vroege middeleeuwen jaarlijks geheven t.b.v. de Kerk en de armen. Mettertijd is dit recht veelal in andere handen geraakt.
Ook in Nederland bestonden de t. nagenoeg overal, behoudens in de Friese gewesten. Als zakelijke rechten waren de tiendrechten ook onder de wetgeving der 19e eeuw gehandhaafd, maar nieuwere inzichten deden hier en elders de t. als schadelijk voor de vooruitgang in de landb. aanmerken, zodat - nadat reeds vele t. vrijwillig waren opgeheven - de Tiendwet van 1907 de algemene afschaffing heeft uitgesproken, tegen een schadeloosstelling, die door de Staat aan de rechthebbenden (na verificatie hunner rechten) als som ineens is uitbetaald en van de tot dusver tiendplichtige eigendommen is en wordt verhaald in de vorm van tiendrenten, geheven bij de grondbelasting, gedurende 40 jaren.