De kapitaalrente, ook wel interest genoemd, is de beloning, die uit de prijs van het product aan het kapitaal toekomt op grond van zijn bij de voortbrenging geleverde prestatie. In de praktijk is de r. de prijs, de beloning voor het verstrekken van kapitaal.
De hoogte van de r. wordt bepaald als een resultante van vraag en aanbod: enerzijds de vraag naar kapitaal om een productie met kapitaalgoederen, grond en arbeid mogelijk te maken, anderzijds het aanbod van bespaarde geldmiddelen. De hoogte van de geldende rentestand bepaalt, welke producties lonend zijn. In die zin kan men zeggen, dat de r. de richtingaangever is voor de productie. Omdat in nog weinig ontwikkelde landen het aanbod van kapitaal vanwege het risico vrij gering is, is de rentestand er i.h.a. hoog (slechts de meest renderende producties zijn dan mogeiijk), in erg geïndustrialiseerde landen is hij doorgaans laag. In de vrije verkeershuishouding zal de r. in de praktijk ook werkelijk bepaald worden door vraag en aanbod van kapitaal. In de geleide econ. daarentegen kan de Overheid door haar monetaire politiek een beslissende invloed op de hoogte van de rentestand uitoefenen; dit geschiedt tegenwoordig in alle landen.
De kapitaalrente behoort evenals het arbeidsloon en de grondrente tot de kosten. Het doet daarbij niet ter zake, of het betrokken kapitaal eigen kapitaal is van de ondernemer dan wel vreemd kapitaal.