is in de tuinstijlen van de 17e en 18e eeuw het siervak, regelmatig van hoofdvorm, omlijst door hoge hagen, soms door beelden en vormbomen, waarvan de lage beplanting herinnert aan borduurwerk (broderie). De talloze boeken met parterre-patronen herinneren dan ook aan verzamelingen borduurpatronen; dezelfde vormen worden gebruikt.
Als materiaal diende lage Buxus (palm) voor de grote arabesken, daartussen of kleurige lage bloemen (Ned.) óf gekleurd steenslag (veel in Frankrijk). De p. waren bedoeld enigszins uit de hoogte te worden bekeken; zij lagen steeds veel lager dan de hoofd verdieping van het gebouw; op het Loo waren de parterres omgeven door een drie meter hoger wandelterras. Het effect moet geleken hebben op een kleurig Perzisch tapijt.