noemt men het voortdurend bewegen en spitsen der oren als uiting van intelligentie en temperament. Door een z.g. levendig o. geeft een paard zijn grote opmerkzaamheid voor de omgeving te kennen.
Trage dieren bewegen de oren weinig, makke paarden keren de oren rustig naar de voorwerpen op de weg, schrikachtige en bevreesde paarden daarentegen bewegen de oren afwisselend vóór- en achterwaarts; valse en boosaardige paarden, die willen bijten of slaan, leggen de oren in de nek. Blinde of slechtziende paarden zijn dikwijls zeer opmerkzaam en houden de oren voortdurend in beweging.