(bodemk.) is een tot een harde laag ontwikkelde zandlaag, welke veel ijzer en/of humus bevat (z. Oer).
Dooi de o. wordt ‘s winters de waterafvoer naar beneden geremd en ‘s zomers de wateropstijging vanuit de ondergrond belemmerd, waardoor de gewassen op een grond met een o. gemakkelijk verdrogen of in elk geval slechts geringe opbrengsten geven. Bij ontginningen wordt de o. gebroken. Oudere ontginningen waar dit niet of onvoldoende is geschied, kunnen door herontgirming zeer worden verbeterd.