ook wel kalfziekte genoemd, is een ziekte van oudere, meestal hoog productieve koeien. M. treedt op omstreeks, maar gewoonlijk vrij kort na, de verlossing van de koe.
De verschijnselen zijn: verlamming aanvankelijk van de achterband, zich uitende in een onvermogen om op te staan, verder dikwijls m.o.m. uitgesproken sufheid, verminderde eetlust, niet meer herkauwen en vertraagde mestafzetting. de oorzaak is gelegen in een verlaagde calciumspiegel van het bloed. Deze verlaging komt tot stand, doordat bij de geboorte van het kalf plotseling een grote melkafscheiding begint op te treden, waardoor een grote hoeveelheid calcium aan het lichaam van het dier, dus aan het bloed, wordt onttrokken. Deze hoeveelheid is zo groot, dat het lichaam niet in staat is uit de reserve (van het geraamte) zo snel te putten, dat de calciumspiegel op een zodanig peil blijft, dat de zenuwen normaal kunnen blijven functionneren. Vermoedelijk spelen hierbij de bijschildklieren (z. Hormonen) een rol.Het optreden van melk- of kalfziekte moet men trachten te voorkomen door de hoogproductieve koeien voortdurend voldoende calcium toe te dienen en door, als de dieren hebben gekalfd, niet te gauw te beginnen met melken, althans met het volledig uitmelken der dieren. M. is tegenwoordig een betrekkelijk ongevaarlijke ziekte, omdat de dieren met vrij grote zekerheid zijn te genezen door inspuiting van calcium in de bloedbaan en/of door remming van de melkproductie door de uier op te pompen.