komt bij huisdieren nogal eens voor en dan meest door het aflikken van loodhoudende verf (menie en loodwit). Wanneer ineens een vrij grote hoeveelheid lood wordt opgegeten ontslaat acute l., zich uitende in een maagontsteking en koliek.
Wordt gedurende lange tijd telkens een weinig lood opgenomen, dan geeft dit aanleiding tot chronische l., zich uitende in een zwarte loodrand om de tanden, verstopping en koliekaanvallen, krampen en dan verlamming van zenuwen, ten slotte bewusteloosheid, braken en de dood. Ook blindheid kan het gevolg zijn.De vergiftiging heeft plaats, doordat het lood zich in het lichaam verbindt met de eiwitten, die dan als loodalbuminaat door het bloed naar hersenen, lever, nieren e.a. organen gaan en stoornissen veroorzaken.