is een ziekte vooral van kalveren en jonge runderen. Zij kan verder ook bij schapen (en geiten) voorkomen.
De longwormen zitten in de vertakkingen van de luchtpijp. Ze leggen daar eieren, waarin reeds een volledige larve aanwezig is. Deze eieren met larve worden opgehoest en met het opgehoeste slijm doorgeslikt, passeren zo magen en darmen om ten slotte, veelal reeds uitgekomen uit het ei, met de mest op de grond terecht te komen. Deze larven vervellen twee keer. Voor de ontwikkeling buiten de gastheer hebben ze een zeer vochtige omgeving nodig. Worden ze daarna opnieuw opgenomen en zijn ze weer in de darmen terechtgekomen, dan doorboren ze de darmwand om daarna via lymphbaan en bloedbaan en het hart opnieuw de longen te bereiken.De verschijnselen zijn: heftig hoesten, bloedarmoede en sterk vermageren, vooral in de herfst en nazomer. De bestrijding bestaat vooral in het voorkomen van (her- besmetting door de dieren op stal te plaatsen (niet los in een hok!).
Inspuiten met wormdodende middelen in de luchtpijp of onderhuids heeft alleen in beginnende, nog vrij lichte gevallen succes.