Bodemserie in de oudere Zeeuwse polders bestaande uit een kalkarme bovengrond van lichte, jonge zeeklei, waaronder een dichte, vaak iets zwaardere, kalkarme kleilaag (de kleiplaai ), welke ligt op kalkrijke zavel, die op veen rust. Soms werd de kalkrijke zavel naar boven gespit, z.g. zavelen.
Deze gronden worden zowel voor bouw- als voor grasland gebruikt.