is oorspronkelijk een Oostenr. methode voor een eenvoudige bepaling van de houtmassa van opstanden, berustende op de veronderstelling, dat de houtvoorraad van een opstand zich rechtevenredig ontwikkelt met de tijd. Deze veronderstelling is echter niet juist, daar in werkelijkheid de houtvoorraad van een opstand zich ontwikkelt als een kromme, die eerst een hol en op latere leeftijd een bol verloop heeft, en niet als een rechte lijn.
Voor jonge opstanden zal daardoor met deze formule de houtvoorraad te groot en voor oudere opstanden te laag berekend worden.Ook heeft men deze veronderstelling wel toegepast op de opbrengstregeling van opstanden, waarbij men streefde naar duurzaamheid en het bereiken van de normale houtvoorraad. Men berekende dan de jaarlijkse kap (E) uit de doorsneemassa-aanwas op de kapbaarheidsleeftijd ( Zx) vermeerderd met het verschil tussen de werkelijke (Vw) en normale (Vn ) voorraad, gedeeld door het aantal jaren (a). waarin men dit verschil vereffenen wil.