(I.E.P.) is een uitdrukking, die vooral van betekenis is bij het onderzoek van oplossingen van amphotere stoffen. Deze hebben, afhankelijk in het bijzonder van de pH, een positieve of negatieve lading, terwijl bij één bepaalde waarde van de pH de lading nul is.
Bij deze pH, die men het I.E.P. noemt, stelt men zich voor, dat het aandeel van de positieve en negatieve ladingen elkaar compenseren, zodat de som der ladingen juist nul is. de aanwezigheid van opgeloste zouten en andere stoffen kan de pH van het I.E.P. enigszins wijzigen. Belangrijk is de kennis van hetI.E.P. derhalve voor eiwitten en aminozuren, de bestanddelen der eiwitten. Het I.E.P. van caseïne en gelatine ligt bij pH 4,7. Is de pH lager dan is de lading positief, en bij hogere pH negatief. Bij het I.E.P. treden bijzondere verschijnselen op. De viscositeit van eiwitoplossingen heeft daar een minimum, evenals de oplosbaarheid. Het geleidingsvermogen van oplossingen van aminozuren eveneens. Colloidale oplossingen van aluminiumhydroxyde, Al(OH)3, ijzerhydroxyde, Fe (OH)
zilverjodide, AgJ, e.a. kunnen eveneens positief of negatief zijn. Bij het I.E.P. zijn zij, in tegenstelling tot de meeste eiwit-oplossingen, niet bestaanbaar.