Met deze wet werd de instandhouding beoogd van de melkveehouderij door betaling van een toeslag over alle industrieel verwerkte melk. In het begin van 1932 was de melkprijs voor de melkveehouders zó laag, dat de kostprijs daardoor lang niet werd gedekt.
Toeslag werd mogelijk gemaakt door accijnsheffing op alle eetbare vetten en oliën. de accijns werd gestort in het Crisiszuivelfonds, waaruit behalve de toeslag op de melkprijs restitutie van accijns werd betaald bij uitvoer van de betrokken producten.