circulatie (architectuur)

betekenis & definitie

circulatie (architectuur) - Begrip dat verwijst naar een continue denkbeeldige lijn die de ruimten van een gebouw of een reeks inwendige of uitwendige ruimten verbindt. Vaak gebruikt om te verwijzen naar verkeersstromen door arealen of gebouwen, met inbegrip van de verplaatsingsmogelijkheden door een gebouw, met bijvoorbeeld deuren, gangen, trappen of liften.