Multiple Sclerose (MS) is een chronische ziekte van het centrale zenuwstelsel. De aandoening ontstaat op meerdere (multiple) plekken in de hersenen en veroorzaakt verharding van spieren, bloedvaten en zenuwweefsel (sclerosering).
Bij MS wordt de beschermende isolatielaag van de uitlopers van zenuwen, de myeline, aangetast. Myeline zorgt ervoor dat de geleiding van zenuwprikkels vanuit de hersenen en het ruggenmerg onderbroken kan verlopen. Hierdoor worden boodschappen vanuit de hersenen en het ruggenmerg naar andere delen in het lichaam overgebracht. Wanneer de myeline beschadigd raakt, zoals dat gebeurt bij MS, kunnen deze prikkels niet goed overdragen worden aan de verschillende lichaamsdelen. Dit verschijnsel staat ook wel bekend onder de naam “demyelinisatie”. Wanneer er sprake is van een ernstige vorm van demyelinisatie, ontstaan er littekenweefsels in de witte stof van de hersenen die “plaques” genoemd worden.
De ziekte MS kent een diverse hoeveelheid aan klachten en symptomen, die afhankelijk zijn van de plaques. Het verloop van de aandoening is daarom niet duidelijk, omdat de plaques en daarmee ook de symptomen verschillen per individu. De meest voorkomende klachten zijn onder andere: krachtverlies, een dwarslaesie, vermoeidheid, spasticiteit, pijn, cognitieve stoornissen en depressies. Soms verergeren de klachten tijdelijk, dit is het geval bij een MS-aanval en dit wordt aangeduid als een “schub”.
Opvallend is dat de ziekte meestal optreedt bij personen met een leeftijd van 40 jaar en jonger. Ook komt MS vaker voor bij het vrouwelijke geslacht dan bij het mannelijke geslacht. Tot op de dag van vandaag is MS nog niet te genezen. Wel zijn er verschillende behandelingen die de klachten kunnen verminderen en tijdelijk onderdrukken.