Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid

Z.C. de Boer, J.G. Schlimmer (1910)

Gepubliceerd op 09-06-2019

Pandīon

betekenis & definitie

Pandīon - Πανδίων, 1) zoon van Phineus en Cleopatra. Ten gevolge van de valsche beschuldigingen hunner stiefmoeder Idaea, werd hij met zijn broeder Plexippus door Phineus van het gezicht beroofd en gevangen gehouden, z. Calais.—2) koning van Athene, vader van Erechtheus, Butes, Procne en Philomēla.—3) zoon van Cecrops, koning van Athene, van waar hij door de Metioniden verdreven werd.

Hij vluchtte naar Megara, waar hij de dochter van koning Pylas huwde, de regeering kreeg, en na zijn dood als heros vereerd werd. Zijne zonen waren Aegeus, Pallas, Nisus e. a.

< >