Tussen 1810 en 1813 was Nederland een deel van Frankrijk. In Vlaanderen duurde deze overheersing tot 1814. Na de nederlaag
van Napoleon tegen onder meer het Russische leger in de zogenaamde Volkerenslag bij Leipzig (oktober 1813) hielpen
Russische Kozakken Nederland van de Fransen te bevrijden. De eersten arriveerden hier in november 1813. Ze bleven slechts en-
kele maanden, maar maakten diepe indruk. 'Ouden van dagen herinneren zich nog zeer goed het bezoek', schreef dominee A.
Winkler Prins in 1877, 'door de Kozakken bij den val van het Fransche Keizerrijk aan ons Vaderland gebragt; zij beschrijven
ons die mannen als ruwe, onverschrokken soldaten, op paarden van een klein ras gezeten en met lange speeren gewapend.'
Ook in onze taal lieten de Kozakken sporen na. In 1856 ver- meldde P.J. Harrebomée de volgende zegswijzen: dat is naar de Kozakken voor 'het is in eene oogwenk verdwenen, en men weet niet, waar 't gebleven is' en het gras groeit niet, waar de Kozak als vijand den voet heeft gezet. Later, in 1870, vermeldde hij nog de uitdrukking het is Kozakken-thee voor 'jenever met peper'. Vol- gens sommigen hadden de Kozakken een dagrantsoen van twee volle bierglazen jenever. Zij zouden dit met peper op smaak hebben gebracht.
