Als algemene regel geldt dat EU-besluiten worden genomen door middel van de „communautaire” methode waarbij het gebruik van de gewone wetgevingsprocedure wordt toegepast, zoals voorgeschreven in artikel 294 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie.
De communautaire methode wordt gekenmerkt door:
• het monopolie op het initiatiefrecht van de Europese Commissie;
• de medebeslissingsbevoegdheid van de Raad en het Europees Parlement, en
• gebruik van de stemming met gekwalificeerde meerderheid in de Raad.
Dit staat in tegenstelling tot de intergouvernementele methode die gebruikt wordt bij besluitvorming, voornamelijk bij het buitenlands- en veiligheidsbeleid en aspecten van politiële en justitiële samenwerking. Deze methode heeft de volgende opvallende kenmerken:
• initiatiefrecht van de Commissie wordt gedeeld met de EU-landen of blijft beperkt tot bepaalde specifieke gebieden;
• de Europese Raad, die nadrukkelijk genoemd wordt in het Verdrag van Lissabon, speelt een hoofdrol;
• de Raad handelt over het algemeen unaniem;
• het Europees Parlement heeft enkel een raadgevende rol.
Zie ook
• Initiatiefrecht
• Gekwalificeerde meerderheid
• Medebeslissingsprocedure
• Eenparigheid van stemmen
