uitermate

betekenis & definitie

uitermate bw. 'zeer'
categorie: samensmelting blending, tautologie, contaminatie, samentrekking

Mnl. utermaten 'buitengewoon, zeer' in vtermaten starc ende snel [1260-80; VMNW], So badic v gerne utermaten 'dan zou ik u zeer vurig vragen' [1265-70; VMNW].

Gevormd uit de vaste verbinding mnl. ute der maten, met het voorzetsel uit en de datief van mnl. die mate 'de maat', zie d(i)e en maat 1.

Als combinatie van losse woorden is deze verbinding in het Middelnederlands al niet meer geattesteerd, dit in tegenstelling tot een vergelijkbare combinatie wel ter maten 'in zeer voldoende mate, erg goed' [1287; VMNW mate I].

Fries: -