(’s-Hertogenbosch 1799-Dordrecht 1869), bouwkundige, studeerde aan de Academie Imperiale et Royale de peinture, sculpture et architecture te Den Bosch, won in 1816/17 de medaille voor tekeningen naar voorbeeld, slaagde in 1818 als de beste, werd leraar aan de academie voor bouwkunde. In 1832 werd Itz architect van de gemeente Dordrecht (tot 1866) en opzichter van de kerkgebouwen.
Hij maakte o.m. de plannen voor de Franse of Waalse kerk en de Oud-Katholieke kerk in Dordrecht, de St. Hippolytuskerk in Delft, die in 1884 echter werd vervangen. Hij was in 1833 de oprichter van de stadsbouwkundige Teekenschool en hoofddocent daarvan, tot aan de opheffing in 1858; werd in 1836 erelid van het Teekenge? nootschap Pictura. Hij ontwierp ook 8 bruggen in Dordrecht, en verder o.m. de korenbeurs, het stadhuis, de vleeshal, de synagoge, de waag, de kruidoren, het grafmonument voor J. C. Schotel, de boterbeurs, scholen, het choleraziekenhuis, alle in Dordrecht, alsmede de gasfabriek, de Nieuwkerkstoren, de Grote Kerk, het Posten Telegraafkantoor, de watermolen Merwedekade, scholen en het Dordrechts Museum. Hij heeft een grote invloed gehad op het 19deeeuwse aanzien van Dordrecht.Bron: Annet Meffert en Ruud Schook, G. N. Itz, stadsbouwmeester van Dordrecht 18321867, 1905.
