Ook ruil of glende of gleunige kerel, een landmeter die tot in de eeuwigheid als een brandende gedaante met een ketting aan zijn been moest spoken (spokerij) bij de velden die hij bij zijn leven vals gemeten had. Hij zou net als het Riepster licht zo groot zijn als een sloekschoof (dakschoof, schoof van het langste stro, vijfkwart el).
Soms werden vurige landmeters vergezeld door een spookpaard zonder kop. Ruil was ook een benaming voor een dwaallicht.Lit.: Volkskunde-atlas, kaart 8 en 9.
