Begijnenhuis. In 1276 schonk Vrouw Menoldis met enkele anderen een aantal stukken grond met daarop een huisje van begijnen.
Dit begijnhuis was dus eerder gesticht (het oude Menoldisconvent) en lag bij de begraafplaats van het Broerenklooster, tussen het Rechte Jat en het Vrouw Siwenconvent. In 1292 bevestigde het stadsbestuur de wetten en instellingen: intreegeld en regeling van de erfenis (gebouwde huisjes blijven aan het convent). In 1304 was er sprake van een nieuw Menoldisconvent en verkocht Ava, de weduwe van Gysekinus Capella, een stuk grond waarop het oude Menoldisconvent stond aan de begijnen van het nieuwe. Menoldis en Ava behoorden tot de stedelijke elite. Waarschijnlijk stonden de bewoonsters van dit convent hoger op de sociale ladder dan die van het Siwenconvent. Het convent stond eerst o.l.v. een ‘meisterse’ maar na het midden van de 15de eeuw van een ‘minsterse’. Als onderdelen van het convent worden een kapel en een refectorium (eetzaal) genoemd.Lit: F.J. Bakker, Bedelorden en begijnen in de stad Groningen tot 1594. Groninger Historische Reeks 3 (Assen 1988).
