Door kaden omgeven percelen, waar het spoelwater van de suikerbieten en de aardappelen heen wordt gevoerd. Ze liggen nabij de suikerfabrieken ten westen van de stad en bij de aardappelmeelfabrieken in Oost-Groningen.
De zand-, klei- en humusdeeltjes die bij het spoelen van de bieten en aardappelen loskomen, de ’tarra’, kunnen daar bezinken en er vindt een biologische reiniging plaats. Na rijping wordt de grond in depots opgeslagen. Jaarlijks komt er gemiddeld 300.000 m3 tarra vrij bij de suikerbietencampagne en 100.000 m3 bij de aardappelcampagne. In het verleden is veel tarra gebruikt voor het bouwrijp maken van grond voor woningbouw. Ook werd deze grond in combinatie met andere meststoffen weer op landbouwpercelen opgebracht. Vanwege de angst voor verspreiding van ziekten, zoals aardappelmoeheid, bruinrot of het bietenaaltje, is bij akkerbouwers weinig belangstelling voor het gebruik ervan, bij veehouders wel.
Een aantal vloeivelden bleef na sluiting van enkele kleinere aardappelmeelfabrieken gehandhaafd. Deze zijn nu voor de watervogels van grote betekenis en hebben zich tot waardevolle natuurgebieden ontwikkeld, zoals de Veenhuizerstukken die ten noorden van Stadskanaal liggen.
