Stropop die bij die boeren voor de boerderij geplaatst werd die niet op tijd klaar waren met dorsen, zie Sint Gregorius. In de eerste helft van de 19de eeuw werd op boeldagen en verkopingen een zeef of bodemloze mand in een boom gehangen met daarin een grote stropop met vrouwenkleren aan.
Deze verbeeldde de meisjes die op die dag door de zeef, mand zouden zakken, dat wil zeggen zonder vrijer naar huis moesten. In Hunsingo werden met Sinterklaas bij meisjes die het bij de jongens bedorven hadden, stropoppen op het dak gezet met in de hand een schimpdicht.Lit.: Teenstra, Verscheidenheden II, 307-308: Ter Laan, Volksleven II, 143-144.
