(Roelofarendsveen 1910 - Groningen 1997)
Psycholoog. Studeerde wijsbegeerte in Freiburg en Leuven, sinds 1938 psychologie in Nijmegen, deed doctoraal examen in 1941, vestigde zich als psycholoog in Eindhoven en was assistent aan de Katholieke Universiteit Nijmegen en de Rijksuniversiteit Utrecht. In 1946 volgde zijn promotie bij F.J.Th. Rutten (1899-1980) in Nijmegen op Zelfcorrectie en zelfcritiek in de kleuterjaren. Sinds 1947 was hij lector voor Psychotechniek in Tilburg, sinds 1949 buitengewoon hoogleraar voor toegepaste psychologie in Groningen. Hij inaugureerde met de rede Grondbegrippen der Psychodiagnostiek.
Door hem is een groot aantal psychologische tests ontwikkeld en geijkt; met zijn echtgenote A.W.M. Snijders-Oomen ontwikkelde hij de ‘Nonverbale intelligentietest’ (SON), voltooid in 1943, die beiden internationale bekendheid bracht. Snijders nam in 1954 als gewoon hoogleraar de taak over van H.J.F.W. Brugmans, de eerste Nederlandse ordinarius met psychologie als afzonderlijke leeropdracht. Hij was voorzitter van de subfaculteit psychologie en voorzitter van het Nederlands Instituut van Praktiserende Psychologen (NIPP). Streven naar nieuwe organisatievormen kenmerkte zijn loopbaan, zoals rond 1967 het plan voor een ‘Universiteit van het Noorden’ met als eerste fase de integratie van de sociale faculteit der RUG met de Agogische Akademie in Leeuwarden.
Deze kreeg vorm als Sociaal Hoger Onderwijs Friesland, verbonden voor tien jaar met de subfaculteit sociale wetenschappen van de RUG, die in 1976 officieel door hem werd geopend. Aan dit experiment werd, met als argument het niet voldoen aan wetenschappelijke eisen, in 1987 een einde gemaakt. Hij was nauw betrokken bij de universitaire democratisering en herstructurering, waar hij uiterst positief tegenover stond. Hij was mede-oprichter en vanaf 1970 voorzitter van de experimentele lerarenopleiding Ubbo Emmius onder auspiciën van RUG en de Fryske Akademie, gevestigd in Groningen en Leeuwarden. In 1986 begon hij aan een succesvol project, het Hoger Onderwijs voor Ouderen (hovo), een Gronings initiatief geënt op de Franse Université du Troisième Age, door zijn toedoen geïntegreerd in de Association Internationale des Universités du Troisième Age ADIUTA. In 1994 werd hem de Heymans-onderscheiding uitgereikt. Welzijn tot een wetenschappelijk begrip te maken, was blijkens zijn afscheidsrede een van Snijders’ idealen.
[Linssen]
Lit.: P.J. van Strien, ‘In memoriam J.Th. Snijders’, De Psycholoog mei 1997. 204-205.
