Profvoetbalclub in de stad Groningen, opgericht op 16 juni 1971. FC Groningen is voortgekomen uit GVAV, dat haar identiteit als profclub moest prijsgeven als gevolg van een structureel begrotingstekort.
Om een breder draagvlak voor professioneel voetbal in stad en ommeland te creëren, werd GVAV omgedoopt tot FC Groningen. De moedervereniging is als GVAV Rapiditas doorgegaan in de amateursector.Successen kwamen in 1983 tot stand onder leiding van voorzitter Renze de Vries. Via een vijfde plaats in de eredivisie werd voor het eerst Europees voetbal afgedwongen. Het debuut van FC Groningen in het UEFA-cuptoernooi was spectaculair door de winst op het roemruchte Atletico Madrid. De volgende tegenstander was nóg gerenommeerder: Inter Milaan, FC Groningen zette het Oosterpark in vuur en vlam door de eerste wedstrijd met 2-0 te winnen, maar ging in de uitwedstrijd in Bari roemloos ten onder (5-1).
Begin 1989 ontdekte de FIOD een zwartgeldcircuit in het Oosterpark. Spelers bleken met onbelaste tekengelden te zijn binnengehaald. Deze affaire betekende het einde van Renze de Vries als voorzitter en luidde in sportief opzicht tevens een neergaande lijn in. Weliswaar werd in 1991 (onder Hans Westerhof als trainer) een bijzondere eervolle derde plaats gehaald, maar dat gebeurde nog met spelers die door De Vries waren binnengehaald. De neergang kreeg zijn dieptepunt met de degradatie naar de eerste divisie medio 1998. FC Groningen heeft zeven internationals voortgebracht.
Dat zijn Bud Broeken, René Eykelkamp, Peter Houtman (clubtopscorer aller tijden met 128 doelpunten), Erwin en Ronald Koeman, Adri van Tiggelen en John de Wolf. Spraakmakende spelers waren onder meer Milko Djurovski, Fandi, Johan Neeskens, Frans Thijssen, Mariano Bombarda en Hennie Meijer.
[Heuvelman]
Lit.: P. van Dijken en J.H. Zandberg, Laat ons weer eens juichen: het verhaal van 25 jaar FC Groningen (Amsterdam 1996); H. Poker (red.). Vijfentwintig jaar FC Groningen. 25 Jaar voetbalgeschiedenis (Bedum 1996).
