De buizerd is een grote roofvogel, die we hier zelden zien. Deze bruine vogel met lichtgevlekte onderkant, die zo plechtig vliegt, staat soms doodstil hoog in de lucht, alsof hij daar aan een onzichtbaar koord hangt.
Het lijkt dan wel of hij droomt, maar in werkelijkheid loert deze rover dan op prooi, die beneden op de grond leeft. Door zijn bijzonder scherpe ogen kan de buizerd op die grote afstand alles zien en aanstonds zal hij zich als een steen uit de lucht op die prooi laten vallen. Vlak boven de grond spreidt hij dan de vleugels uit. Het wijde veld is nu eenmaal de concertzaal van de dieren; ook deze buizerd doet mee, maar miauwt als een kat; want klagend roept de buizerd „pe-èh-pie-èh”. Deze muizen- en insecten eter heeft gele poten en is 60 cm groot. De buizerd is ook een der vuilnismannen van het veld, want zieke dieren pikt hij er ook uit en dat is altijd beter, dan dat er straks een dood dier zou liggen. Hard, maar nodig. Zo houden de dieren met elkaar door hun verschillende geaardheid de situatie in evenwicht.
