Vloer die in de toeschouwerruimte van een theater is uitgebouwd, sinds XVI. Veelal geflankeerd door schuine wanden waarin zich deuren bevonden. Daardoor konden de spelers afgaan en opkomen om voor het eigenlijke coulissentoneel hun dialogen, gevechten enz. te houden.
Ten tijde van Shakespeare was dit voortoneel (‘apron’) vrij diep. Later kromp het in en werden i.p.v. deuren (balkon)loges ter weerszijden aangebracht.
