Graf dat is aangebracht in een nis in een muur van een kerk of kapel. Meestal door een boog overspannen. Herinnering aan het vroegchristelijke arcosolium.
Sinds eind XII, maar vooral in XIV in Frankrijk (Bretagne en Normandië) en omliggende landen toegepast. Op de bodem van de nis is een sarcofaag of tombe opgesteld (soms leeg: (cenotaaf), al of niet met een liggend beeld erop. In de Dom in Utrecht was de tombe van aartsbisschop Schenck van Toutenburg († 1580) in een nis geplaatst.
