akropolissen

betekenis & definitie

(G. akros: hoogste, polis: stad) versterkte natuurlijke heuvel of citadel bij een Griekse stad, o.a. van Mykene, Tiryns, Corinthe (Akrokorinthos), Thebe (Kadmeia) en Argos (Larissa), maar in het bijz. van Athene. Toen de akropolis van Athene zijn weerbare functie verloor, werd de hoogte gebruikt als plaats waar tempels en openbare gebouwen werden opgetrokken. Er staan nog de overblijfsels van bouwwerken uit de 5de eeuw v.C., zoals de toegangspoort (Propyleeën), het Parthenon, het Erechtheion en de tempel van Athena-Nike.