Dit is de slotregel van een lofgedicht in de Choorkerk te Middelburg, opgericht aan den muur, by ’t graf van Kapitein Jan Pieters, die na verscheide overwinningen heldhaftig dood bleef in een scheepsgevecht tegen meer dan tien Duinkerkers. Buiten twyfel is dit van den beroemden Heer J.
Cats. Het zinspeelt op de taal van den onvertzaagden Romein Horatius Cocles tot Koning Porsena. Dus zegt de Dichter met klem, in de twee laatste regels:Zet, Spanjaard, uit den zin het gantsche werelds Ryk.
Al is Jan Pieters dood, daar leeft’er diens gelyk.
’t Wil zeggen, dat’er noch meer zulke helden in ’t Vaderland gevonden worden, tot demping van den Spaanschen hoogmoed. Maar men heeft dat jokkende in een anderen zin gemaakt tot een spreekwoord, om uit te drukken, dat aan ymands dood weinig gelegen is, vermits men’er genoeg heeft van diergelyke soorte.
