Tabernakelen, Matth. 17: 4. Mark. 9: 5.
Luk. 9: 33.- Wij zullen hier geen tabernakelen bouwen, of hier niet lang tabernakelen.
- Zal hij in den hemel of in de hel tabernakelen?
Deze uitdrukkingen bevatten hetzelfde beeld dat daar aanstonds is toegelicht van tent, om daarmee aanteduiden: voor een geruimen tijd ergens vertoeven, waar wij niet thuis behooren.
De spreekwijze: ergens tabernakelen bouwen, is ontleend aan het verhaal der verheerlijking op den berg dat Matth. 7, Mark. 9, Luk. 9 is te vinden. Volgens dat verhaal, waarvan wij de beteekenis hier niet nader te bespreken hebben, waren Jakobus, Johannes en Petrus op den berg der verheerlijking en zagen daar Christus in verheerlijkte gedaante en Mozes en Elias met hem sprekende. Petrus, zoo wordt er bericht (volgens Markus niet wetende wat hij zeide), sprak toen tot Jezus: “Heer! ’t is goed dat wij hier zijn, laat ons hier drie tabernakelen bouwen voor u één, en voor Mozes en voor Elias één.” Ook hier ware het woord hut of tent duidelijker, daar de bedoeling is, zooals uit het volgende vers blijkt, om de drie personen ter beschutting voor de felle zon in de schaduw eener looverhut te brengen. — Het verdient opmerking dat overeenkomstig den zin van dit verhaal onze spreekwijze luidt: wij zullen hier geen tabernakelen bouwen, maar niet de tegenovergestelde uitdrukking, wij willen hier eens tabernakelen bouwen, wordt gebezigd. In het woord tabernakelen, dat van dezelfde beteekenis is, vinden wij, even als bij judassen en jonassen, een voorbeeld hoe ons volk van bijbelsche uitdrukkingen nieuwe woorden vormde.
