Satan, 2 Korinth. 11: 14.
Met deze uitdrukking geeft men zijn argwaan te kennen tegen iemands vriendelijke woorden of heilig en eerwaardig voorkomen. De uitdrukking is aan 2 Korinth. 11: 14 ontleend, waar Paulus handelt over dwaalleeraars, die allerlei booze bedoelingen verbergen onder dien schijn van echte Apostelen van Christus te zijn. Geen wonder, zegt de Apostel, want de Satan verandert zich wel in een Engel des lichts. Het was een Joodsch bijgeloof, dat de Satan, een gevallen Engel, soms ter verleiding der menschen, hun onder de gedaante eens goeden Engels verscheen; zoo meende men b.v. dat de Engel, die met Jakob Gen. : 32 worstelde, niemand anders was geweest dan de Satan. In het algemeen wordt het woord Satan met de afgeleide uitdrukkingen Satansch, Satanswerk enz. gebezigd om een gevaarlijk verleider, een boosaardig tegenstander aanteduiden. Daarbij wordt dus gebruik gemaakt van de in Luk. 10: 18, Openb. 12: 9 voorkomende benaming van den Booze. Gelijk bekend is, beteekent het Hebreeuwsche woord tegenpartijder en komt in Job 1: 6 nog voor als naam van den dienaar Gods wiens taak het is de menschen te beproeven en te verzoeken.
