Wigger
m Fri. naam. Tweestammige Germ. naam, uit Wig-, Oudfries Wîch-’ strijd' (zie-wig-) en Oudfries -here ‘leger’. Dit laatste element is in het Fri. echter niet altijd te scheiden van -hard ‘sterk, stevig’ (vgl. Wichard en Wiggert); zie -her- en -hard-.
